سی دی دریا
نیاز به تنظیم مقررات برای فناوری های عصبی

دستگاه های ذهن خوان می توانند به دزد افکار ما تبدیل شوند

دستگاه های ذهن خوان می توانند به دزد افکار ما تبدیل شوند

سی دی دریا: به قول پژوهشگران، دستگاه هایی که می توانند فعالیت مغز را ضبط کنند و تغییر دهند، مشکلاتی مربوط به حریم خصوصی ایجاد می کنند که قوانین موجود حقوق بشر را به چالش می کشد و باید برای کنترل آن قوانینی تنظیم کرد.


به گزارش سی دی دریا به نقل از ایسنا و به نقل از نیچر، پیشرفت های علمی به سرعت مفاهیم علمی-تخیلی مانند ذهن خوانی را به واقعیت تبدیل می کنند و موجب ایجاد سوالات چالش برانگیزی در ذهن اخلاق دانانی می شوند که درحال بررسی چگونگی تنظیم مقررات برای روش های ذهن خوانی برای صیانت از حقوق بشر مانند حریم خصوصی هستند.
در روز ۱۳ ژوئیه، دانشمندان علوم اعصاب، متخصصان اخلاق شناسی و وزرای دولت این مساله را در نشست پاریس که توسط یونسکو(آژانس علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد) سازماندهی شده بود، مورد بحث قرار دادند.
نمایندگان قدمهای بعدی را در اداره چنین «فناوری های عصبی» یا به عبارت دیگر روش ها و دستگاه هایی که مستقیما با مغز برای نظارت بر آن یا تغییر فعالیت آن در تعامل هستند، ترسیم کردند.
این فناوری ها اغلب از روش های الکتریکی یا تصویربرداری استفاده می نمایند و طیف وسیعی را از دستگاه های مورد تایید پزشکی مانند ایمپلنت های مغزی برای درمان بیماری پارکینسون گرفته تا محصولات تجاری مانند پوشیدنی های مورد استفاده در واقعیت مجازی(VR) در بر می گیرند. دستگاه هایی که برای جمع آوری داده های مغز استفاده می شوند یا به کاربران اجازه می دهد با ذهن خود نرم افزارها را کنترل کنند.
گابریلا راموس(Gabriela Ramos)، دستیار مدیرکل علوم اجتماعی و انسانی یونسکو، در این جلسه اظهار داشت که تنظیم مقررات برای نوروتکنولوژی یک بحث فناورانه نیست بلکه یک بحث اجتماعی، یک بحث قانونی می باشد.
پیشرفت ها در فناوری عصبی شامل روش های تصویربرداری عصبی است که می تواند محتوای افکار افراد را رمزگشایی کند، و رابط های مغز و رایانه(BCIs) کاشته شده در مغز که می تواند افکار افراد را به متن تبدیل کند.
این حوزه به سرعت درحال رشد است و آخرین گزارش یونسکو در مورد نوروتکنولوژی که در این جلسه انتشار یافت، نشان داد که در سرتاسر جهان، تعداد ثبت اختراع های در رابطه با فناوری عصبی که سالانه ثبت می شوند، بین سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ دو برابر شده است. این گزارش می گوید که سرمایه گذاری روی این مورد بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰، ۲۲ برابر شده و نوروتکنولوژی حالا یک صنعت ۳۳ میلیارد دلاری است.

دستگاه ها فراوانند
نیتا فراهانی دانشمند ایرانی آمریکایی و کارشناس اخلاق در دانشگاه دوک در دورهام، کارولینای شمالی، که در این نشست شرکت داشته است می گوید که بازار انبوه دستگاه های نظارت بر مغز افزوده ای قدرتمند به دنیای دیجیتال خواهند بود که در آن شرکتها و بازیگران صحنه سیاسی از داده های شخصی برای منافع سیاسی یا تجاری استفاده می نمایند.
فراهانی می گوید: سیاست گذاران با چالش ایجاد مقرراتی روبرو هستند که از لطمه های احتمالی فناوری های عصبی جلوگیری می کند اما تحقیقات در مورد مزایای آنها را محدود نمی کند و محصولات پزشکی و مصرفی چالش های متمایزی ایجاد می کنند.
محصولاتی که جهت استفاده بالینی در نظر گرفته شده اند عمدتاً توسط مقررات موجود برای داروها و دستگاه های پزشکی کنترل می شوند. برای مثال، سیستمی که فعالیت مغزی افراد مبتلا به صرع را نظارت می کند و مغز آنها را برای سرکوب تشنج های احتمالی تحریک می کند، در مرحله استفاده بالینی است. دستگاه های پیشرفته تر مانند ایمپلنت های کاشته شده در مغز که به افراد فلج اجازه می دهد دستگاه های خارجی مختلف را تنها با بهره گیری از افکار خود کنترل کنند، در مرحله آزمایشی هستند.
سیاست گذاران با چالش ایجاد مقرراتی روبرو هستند که از لطمه های احتمالی فناوری های عصبی جلوگیری می کند اما تحقیقات در مورد مزایای آنها را محدود نمی نماید.
اما دستگاه های تجاری برای اخلاق گرایان نگران کننده تر هستند. شرکت هایی از استارت آپ ها گرفته تا غول های فناوری درحال توسعه دستگاه های پوشیدنی جهت استفاده های گسترده ای هستند که شامل هدست، هدفون و مچ بند می شود که اشکال مختلف فعالیت عصبی را ثبت می کنند و به تولیدکنندگان دستگاهها امکان دسترسی به این اطلاعات را می دهند.


حریم خصوصی این داده ها یک مسئله کلیدی است. رافائل یوست(Rafael Yuste)، عصب شناس دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک در این نشست اظهار داشت که یک تحلیل منتشر نشده توسط بنیاد حقوق عصبی که او یکی از بنیانگذاران آن بود، نشان داد که ۱۸ شرکت ارائه دهنده فناوری های عصبی دارای شرایط و ضوابطی هستند که کاربران را ملزم می کند که مالکیت داده های مغز خودرا به شرکت بدهند. همه به جز یکی از آن شرکت ها، حق اشتراک گذاری آن داده ها را با اشخاص ثالث محفوظ می دارند. یوست می گوید: این نشان دهنده فقدان مقررات است.
فراهانی می گوید: با توجه به این که بازار بالقوه ی این محصولات، بزرگ است و شرکتها ممکنست به زودی بدنبال سود بردن از داده های عصبی مردم باشند، تنظیم مقررات برای دستگاه های تجاری لازم است.

نیاز به تهیه حقوق عصبی
موضوع دیگر این جلسه این بود که چگونه توانایی ثبت و دستکاری کارهای عصبی، حقوق بشر را به چالش می کشد. تعدادی از سخنرانان استدلال کردند که مواردی که در حقوق بشر فعلی لحاظ شده مانند حق حفظ حریم خصوصی این نوآوری را پوشش می دهد، در صورتیکه دیگران فکر می کنند نیاز به تغییرات وجود دارد.
دو محقق، ایده ی «حقوق عصبی» را مورد بحث قرار دادند. حقوقی که از اشخاص در مقابل شخص ثالث که می تواند به فعالیت عصبی فرد دسترسی داشته باشد و بر آن تأثیر بگذارد، محافظت می کنند.
مارسلو اینکا(Marcello Ienca)، فیلسوف دانشگاه فنی مونیخ آلمان، در این جلسه اظهار داشت: حقوق عصبی می تواند هم آزادی منفی و هم آزادی مثبت به همراه باشد. برای مثال، آزادی منفی به مفهوم رهایی از نفوذ اطلاعات مغز شما بدون رضایت است. یک آزادی مثبت ممکنست توانایی افراد برای دسترسی عادلانه به یک فناوری پزشکی باارزش باشد.
یوست و همکارانش پنج حق عصبی اصلی را پیشنهاد می کنند:
حق حفظ حریم خصوصی ذهنی محافظت در مقابل دستکاری های تغییر شخصیت حفاظت از اراده آزاد و تصمیم گیری دسترسی منصفانه به تقویت ذهنی و محافظت در مقابل سوگیری ها در الگوریتم هایی که در مرکز فناوری عصبی هستند یوست و اینکا امیدوارند که پیشنهادات آنها به بحث در مورد مقررات مربوط به خواندن مغز و چالش های حقوق بشر کمک نماید.

تغییر واقعی
کشورهایی همچون شیلی، اسپانیا، اسلوونی و عربستان سعودی تدوین مقررات را آغاز نموده اند و نمایندگان در این جلسه درباره ی کار کشورهای خود بحث کردند. شیلی در سال ۲۰۲۱ نخستین کشوری بود که قانون اساسی خودرا به روز و اذعان کرد که فناوری عصبی نیاز به نظارت قانونی دارد.
کارولینا گینزا کورتس(Carolina Gainza Cortés)، معاون وزیر علوم و فناوری شیلی، اظهار داشت که درحال تدوین قوانین جدید است و قانونگذاران درحال بحث در مورد چگونگی حفظ حقوق بشر و در عین حال فراهم کردن امکان تحقیق درمورد مزایای این فناوری ها هستند.
گام بعدی برای کشورهای عضو یونسکو این خواهد بود که در ماه نوامبر در مورد این که آیا این سازمان باید دستورالعمل های جهانی در حوزه ی فناوری عصبی تولید نماید یا خیر رای بدهند. این مشابه دستورالعمل هایی است که یونسکو برای هوش مصنوعی ارائه می کند و به کشورهای عضو در اجرای قوانین کمک می نماید.
فراهانی می گوید: امید من این است که از اصول اخلاقی به چارچوب های ملموس و قانونی برسیم.
فراهانی در این جلسه اظهار داشت: در مورد نوروتکنولوژی، خیلی دیر نشده است. این فناوری هنوز در سطح جامعه گسترش نیافته است.




منبع:

1402/05/05
17:18:49
0.0 / 5
286
تگهای خبر: بازی , دستگاه , دیجیتال , فناوری
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۱ بعلاوه ۲
سی دس دریا