به مناسبت روز جهانی بیابان زدایی
وقتی فناوری به مبارزه ی خشکسالی می آید
سی دی دریا: تغییرات آب و هوایی موجب ایجاد یک مشکل جهانی شده است و آن بیابان زایی است اما از آنجائیکه تکنولوژیهای جدید برای حل مشکلات بشر توسعه می یابند و راهکار هایی برای تعدادی از چالش های موثر بر سیاره آبی ما ارائه می دهند، برای حل بیان زایی نیز می توان از فناوری کمک گرفت.
به گزارش سی دی دریا به نقل از ایسنا، بیابان زایی نوعی از تخریب زمین است که در آن منطقه ای با زمینهای حدودا خشک به صورت فزاینده ای خشک و لم یزرع می شود. به صورت معمول چنین منطقه ای آب، پوشش گیاهی و حیات وحش خویش را از دست می دهد. عوامل گوناگونی همچون تغییر اقلیم و فعالیتهای انسانی بر بیابان زایی نقش دارند. بیابانی شدن یکی از مسائل قابل ملاحظه ی بوم شناسی و زیست محیطی جهان است.
بیابان زایی پدیده ای است که روز به روز توسعه پیدا می کند و به همین مناسبت روز ۱۷ ژوئن(۲۷ خرداد) بعنوان روز جهانی بیابان زایی نام گذاری شده است.
برپایه گزارش سازمان ملل تخمین زده می شود تا سال ۲۰۵۰ سه چهارم جهان تحت تأثیر خشکسالی قرار بگیرند. از سال ۲۰۰۰ خشکسالی ها هم از نظر تعداد هم از نظر مدت ۲۹ درصد افزایش پیدا کرده است.
رقم نگران کننده دیگری که باید اقدامات سیاسی، تغییرات فرهنگی و پیشرفت های علمی و فنی را تسریع بخشد آمار ۵۵ میلیون نفری کسانی است که سالانه در جهان تحت تأثیر خشکسالی قرار می گیرند و اگر کاری نکنیم این آمار افزایش خواهد یافت.
بشر در طول تاریخ فعالیتهای گوناگونی انجام داده که تاثیرات مستقیمی بر محیط زیست گذاشته است. همچون کشاورزی و دامداری که در دهه های اخیر به سطوحی افراطی رسیده اند. برای مثال تک کشت ها تنوع گیاهی را محدود می کنند و تعادل را به هم می ریزند و در نتیجه امکان رسیدن مواد مغذی به خاک سخت می شود. در دامداری هم ردپای حیوانات خاک را فشرده می کند و در نتیجه جریان آب به لایه های زیرین محدود می شود.
چاره آن بیابان زدایی است که به فعالیت ها و روش هایی گفته می شود که برای سبزکاری در بیابان و پیشگیری از روند شتاب زده ی تخریب زمین در مناطق خشک و نیمه خشک صورت می گیرد.
قرار نیست پیشبینی سازمان ملل برای سال ۲۰۵۰ قطعا به حقیقت تبدیل گردد. کارشناسان فناوری و متخصصان محیط زیست سخت تلاش می کنند تا چاره هایی در این مورد عرضه کنند.
هوش مصنوعی و دیجیتالی کردن راه های مهار خشکسالی
کمبود آب را نمی توان به تنهایی با یک نوع فناوری مهار کرد. روش های گوناگونی مانند استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی یا الگوریتم ها وجود دارد که مزایای گسترده ای برای مدیریت آب به ارمغان می آورد. تلفیقی از هوش مصنوعی و دیجیتالی کردن مهار خشکسالی می تواند نتایج مثبتی در مبارزه با تاثیرات تغییرات آب و هوایی به همراه داشته باشد.
برای مثال چین برای مقابله با کمبود آب به هوش مصنوعی متوسل شده اند. آنها با استفاده از ماهواره ها و ایستگاه های راداری سیار قصد دارند حرکت هوای مرطوب را برای بهبود شرایط در استانهای نزدیک رودخانه ی یانگ تسه پیشبینی کنند.
پروژه ی قابل توجه دیگری برای کاهش این مشکل WWTP ۳۶۰ نام دارد که ایده ی توسعه‌ی آن توسط موسسه فناوری گالیسیا توسعه یافته است. هدف آن طراحی جایگزین های فنی است که مدیریت کارآمد بهداشتی و دیجیتالی کردن فرایند تصفیه فاضلاب و چرخه ی آب را به صورت کلی تضمین می نماید. آنها از هوش مصنوعی و یادگیری عمیق برای ایجاد سیستم های اتوماسیون و مدلهای پیشبینی کننده برای بهبود خدمات استفاده می نمایند.
مثال دیگر استفاده از هوش مصنوعی برای مبارزه با خشکسالی در اسپانیا است که با پشتیبانی از اطلاعات ماهواره ای در لحظه می تواند مدیریت مخازن آب را بهبود بخشد. این پروژه توسط دانشگاه کوردوبا(Córdoba) توسعه یافته است.
استفاده از پهپادها برای بارور کردن ابرها
چینی ها بعد از گذراندن یکی از طولانی ترین و بدترین خشکسالی های تاریخ خود در سال ۲۰۲۲ به روشی به نام بارورسازی ابرها روی آورده اند. این روش شامل استفاده از تلفیقی از مواد شیمیایی می شود که توسط موشک ها به آسمان پرتاب شده تا به صورت مصنوعی سبب بارش قطرات باران شوند. اخیرا این کشور آسیایی از پهپادها برای آزادسازی محموله های کوچک یدید نقره که برای ایجاد باران استفاده می شود هم بهره برده است.
پهپادها در صحرای دبی هم برای رسیدن به هدفی مشابه مورد استفاده قرار گرفتند اما روش آنها متفاوت بود. در این مورد مرکز ملی هواشناسی امارات متحده عربی از پهپادها برای دستیابی به باران مصنوعی بهره برد اما به جای استفاده از مواد شیمیایی این کار را با به کارگیری لیزرهایی که بارهای الکتریکی تولید می کنند انجام داد. با استفاده از لیزر میتوان ابرها را به هم ملحق کرد تا به مجموعه ای از ابر تبدیل شوند که در نهایت منجر به بارش باران می شود.
اینترنت اشیاء و کلان داده برای مدیریت موثر آبیاری
جمعیت جهان همچنان درحال رشد است و در حالی که وضعیت آب و هوا سالانه بدتر می شود، تغذیه افراد تبدیل به موضوعی چالش برانگیز می شود. استفاده از اینترنت اشیاء و کلان داده می تواند عنصری ضروری در مدیریت کارآمد آبیاری در قسمت کشاورزی باشد. کار کردن با ابزارهای دیجیتالی و سیستم های پیشبینی که داده های ثبت شده را به اطلاعات پرارزش و کارآمد تبدیل می کنند راهی برای تصمیم گیری در لحظه در مورد استفاده و مدیریت آب به منظور بهینه سازی آن در مواقع خشکسالی است.
ابزارهایی توسعه یافته اند که از هر دوی این فناوری ها استفاده می نمایند. این ابزارها حداقل آب مورد نیاز در هر زمانی برای آبیاری خاک را مشخص می کنند و نه تنها به نظارت بر مصرف آب در لحظه کمک می کنند بلکه می توانند نشت های احتمالی در زیرساخت ها را نمایش دهند و به سرعت خطاها را مشخص کنند.
نکته قابل توجه اینجاست که اینترنت اشیاء با فناوری ۵G کار می کند و پتانسیل زیادی برای کاهش انتشار دی اکسید کربن در دهه های پیش رو و مهار گرمایش جهانی دارد.
فراهم کردن آب شرب با پمپاژ خورشیدی
این فناوری که توسط دپارتمان علوم، فناوری و نوآوری کلمبیا در اواسط دهه گذشته بعنوان جایگزینی برای تأمین آب شرب جوامع به کار گرفته شد در طول دوره های خشکسالی و مناطق حاشیه ای مورد استفاده قرار می گیرد و آب را پمپاژ و تقطیر خورشیدی می کند. این فناوری برپایه اصول تبخیر به کاهش اثر گلخانه ای کمک کرده و امکان جداسازی نمک دریا و حذف عوامل بیماری زا از آب را فراهم می آورد.
ماهواره هایی برای مطالعه زمین از آسمان
فناوری های فضایی راه دیگری برای به دست آوردن داده های پژوهشی هستند که اطلاعات حیاتی در مورد چگونگی تاثیرات تغییرات آب و هوایی بر روی تمامی کره زمین عرضه می کنند. استفاده از ماهواره ها مانند ماهواره ی NISAR داده هایی در مورد وضعیت یخچال ها، آتشفشان ها و همینطور توده های جنگلی که برای تعادل اکوسیستم های مختلف مورد نیاز هستند، فراهم می آورد.
ناسا نزدیک به ۲۰ سال است که درحال جمع آوری داده در مورد میزان منابع آبی بوده است. این داده ها از راه پلت فرم openET در اختیار کشاورزان، مدیران منابع آب و متخصصان جنگلداری قرار می گیرد.
سنجش از راه دور ASSIS
این فناوری توسط سازمان غذا و کشاورزی ایالات متحده آمریکا توسعه یافته است. این سازمان از داده های سنجش از راه دور ماهواره ای برای شناسایی مناطق کشاورزی مانند مراتع یا زمین هایی که احیانا تنش آبی زیادی دارند استفاده می نماید و داده هایی در لحظه به دست می آورد.
ابزارهای نقشه برداری همچون ArcGIS و QGIS
در سراسر دنیا این ابزارها مورد استفاده قرار می گیرند چونکه امکان ایجاد نقشه ی خطرات اقلیمی کشاورزی را برای تصمیم گیری بهتر در این بخش عرضه می دهند و میتوان با به کارگیری آنها اثرات زیست محیطی و اجتماعی رویدادهای شدید آب و هوایی کشور را کم کرد.
هر چالش فرصت جدیدی برای ایجاد چاره و به کارگیری فناوری های نوین است و مواردی که ذکر شد تنها چند مورد از فناوری هایی هستند که برای مهار خشکسالی مورد استفاده قرار می گیرند.
این روز جهانی به ما یادآوری می کند که باآنکه آب شرب هنوز در دسترس بخش زیادی از افراد جهان است و به نظر می آید زندگی روند ثابتی را طی می کند اما مشکلات زیست محیطی وجود دارند، پیشرفت می کنند و روز به روز قدرت بیشتری پیدا می کنند. همه ی ما باید به نوبه خود با انجام فعالیتهای روزانه ی متعدد در مبارزه با خشکسالی، بیابان زایی و به صورت کلی تغییرات آب و هوایی سهیم باشیم تا از تبدیل شدن آن به یک فاجعه جهانی جلوگیری نماییم.
منبع: cddarya.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب